woensdag 28 oktober 2009

La legalización de Ska-P



Ska-P, een van de beste livebands die ik al ooit heb gezien. Kostuums, toneeltjes, videoboodschappen, … Ze laten geen kans onbenut om van elk optreden een show te maken. Maar daar wou ik het eigenlijk niet over hebben.

Ska-P is een groep met engagement. Ze hebben sterke politieke overtuigingen, die ze zonder schroom verkondigen aan al wie het wil horen. Akkoord, hun lofzang over het communisme is niet meteen mainstream. Ik ben zelf ook geen minimarx. Maar toch weet Ska-P vaak grote sociale problemen aan te kaarten, die traditionele media vaak in de doofpot steken.

Pedofilie, kindsoldaten, cannabis, kinderarbeid, … Niets is een brug te ver. Alle politieke correctheid of sociale censuur achterwege laten. Zo zouden er meer moeten zijn.

Why Andrew Sullivan blogs

Geen Youtube-filmpje deze keer, in plaats daarvan mag je meegenieten van een beetje huiswerk. Deze blog gaat over Andrew Sullivan die blogt over blogs. Inderdaad, ja! Zijn stelling klinkt als volgt:

“The blog remained a superficial medium, of course. By superficial, I mean simply that blogging rewards brevity and immediacy. No one wants to read a 9,000-word treatise online. On the Web, one-sentence links are as legitimate as thousand-word diatribes—in fact, they are often valued more.”
Andrew Sullivan blogt, en dat zullen we geweten hebben. 11 bladzijden. 5.332 woorden. 31.561 tekens. Zo veel plaats heeft hij nodig om ons ervan te overtuigen dat korter beter is.

Natuurlijk, blogs zijn een relatief nieuw gegeven, en wie beter dan een blogger himself om er commentaar op te geven. Maar als ik helemaal eerlijk moet zijn, als het niet verplicht was, had ik de tekst waarschijnlijk niet helemaal uitgelezen.

Internet is een van de snelste media die we kennen. Ik ben dan ook niet meteen geneigd om eens een half uurtje op mijn houten krukje voor mijn scherm te gaan zitten en te beginnen lezen. Dan pak ik liever een boek of een krant en zet ik mij in de zetel. Het internet is nu eenmaal niet gemaakt voor lezers, maar voor surfers. Digitale surfers willen actie, informatie en ontspanning. En dan liefst allemaal tesamen. En zo snel mogelijk.

Ja, ik weet het, veel journalisten (al dan niet in opleiding) gaan het hier niet mee eens zijn, maar ik denk toch dat ik niet alleen sta. Zelfs Andrew Sullivan is het met mij eens! Het is enkel de manier waarop, die ik nogal dubieus vind.

woensdag 21 oktober 2009

¿Cómo seducir bien en Español?



Spaans is hip, in, en vogue. Spaanse professoren krijgen hun studenten niet meer in één aula gewurmd. Jong gaat naar Salou, oud naar Benidorm. Allemaal goed en wel (en als gevormde hispanista ben ik dan misschien niet helemaal objectief) maar een ‘leer-zelf-Spaans-op-twee-minuten’ video afsluiten met au revoir, dat is voor mij Chinees!

woensdag 14 oktober 2009

De ninja kat



Het moet niet altijd even actueel, serieus of zelfs boeiend zijn. Daarom, gewoon een grappig filmpje van de enge ninja kat.

zaterdag 10 oktober 2009

A mess from yourwelste



SOS Piet, wie kent het niet. Op een schoolse manier leert chef Huysentruyt het gewone volk koken. Je kan ermee lachen, je kan je eraan ergeren, maar één ding staat als een paal boven water: Piet Huysentruyt is een echte zakenman. Want laten we eerlijk zijn, hij weet wat zijn publiek wil en is niet te beroerd om het hen te geven.

Neem nu dit filmpje. Piet wordt ergens gedropt waar hij een dame moet helpen met haar fajitas. Een probleem, de dame spreekt geen Nederlands. Kan het nog erger? Tuurlijk. Piet spreekt amper Engels. Ja hoor, we zagen zijn smoeleke changing a bit.

Worden de kandidaten voor SOS Piet dan niet op voorhand gescreend? Kon meneer Huysentruit de meest beschamende scenes niet laten wegknippen? Of kon hij niet op zijn minst enkele woorden op voorhand opzoeken in een Nederlands-Engels woordenboek? “You have to bake it very fast so that you get a korstje” gaat toch wel echt te ver.

Maar het publiek verwacht een grappige, klungelige en (laten we eerlijk zijn) lichtjes irritante chef-kok. De kijker krijgt dus wat hij wil. Misschien wou Piet de dame echt wel gewoon helpen om krokante vegetablekes in her fajitas te doen. Misschien spreekt hij echt geen woord Engels. Maar wist hij niet wat hem te wachten stond? Wist hij niet op voorhand dat hij in het Engels Mexicaanse fajitas moest koken? Piet Huysentruyt geeft de kijker gewoon wat hij wil. Ja hoor, Piet Huysentruyt is een echte zakenman.

dinsdag 6 oktober 2009

On the catwalk



Lichtflitsen. Duizenden ogen zijn op jou gericht. Nu goed concentreren. Linkervoet, rechtervoet, linkervoet, rechtervoet. draaien! Rechtervoet, linkervoet, rechtervoet, linkervoet.

Het lijkt misschien simpel, maar dat is het blijkbaar lang niet altijd. Hoge hakken, gladde catwalks, … Het leven van modellen kan soms hard zijn.

zaterdag 3 oktober 2009

My loony bun is fine, Benny Lava




Stel, je vindt een grappig liedje in een vreemde taal. Je krijgt de melodie maar niet uit je hoofd maar die tekst blijft helemaal niet hangen. Wat doe je dan? Je verzint er zelf een tekst bij. Simpel? Ja. Doeltreffend? Absoluut. Overal op prijs gesteld? Was het maar waar.

Youtuber Buffalax maakte bij dit Bollywoodfilmpje Engelstalige ondertitels. “My loony bun is fine, Benny Lava” is voor ons nu eenmaal makkelijker te onthouden dan “Kalluri vaanil kaayndha nilaavo”. Met die mentaliteit stapelt Buffalax de fonetische onzinnigheden verder op. Grappig en efficiënt, toch?

Jammer genoeg denkt niet iedereen er zo over. Sommigen vinden het een verbastering van de taal en een regelrechte aanslag op de Indiase cultuur. Wel, ik ben het daar niet mee eens. Volgens mij vatten die tegenstanders het concept iets te serieus op. Het is toch niet omdat iemand luchtig doet over een gegeven van een andere cultuur dat hij het in het belachelijke trekt? Integendeel, “Benny Lava” heeft door Buffalax wereldwijd meer aandacht gekregen dan Prabhu Deva (de acteurs echte naam) zou gekregen hebben zonder de ondertiteling van het lied. Iedereen die het filmpje ziet leert iets bij over de stijl van Bollywoodfilms, de Indiase taal, de gewoontes...
Er is tenslotte toch niemand die echt gelooft dat die Benny Lava zingt over lesbische nonnen die drugs hebben gerookt? Als dat toch het geval zou zijn, kan die maar beter even stilstaan bij zijn eigen overtuigingen en leefwereld dan bij die van “Benny Lava”.